ജീവിത ഗന്ധിയായ സംഗീതം പോലെ...വേനലിലെ കുളിര്‍മഴ പോലെ....ആത്മ നൊമ്പരങ്ങളുടെ......തുടിപ്പുകളിലൂടെയുള്ളൊരു യാത്ര..!

Ash Welcomes U..!




എന്നെ കുറിച്ച്..

My photo
കണ്ണുകള്‍ ഉണ്ടായിട്ടും കാണാതെ പോവുന്ന ചില സത്യങ്ങള്‍..യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങള്‍ക്കു മുന്നില്‍ നാം പോലുമറിയാതെ അടഞ്ഞു പോവുന്ന നമ്മുടെ ഉള്‍ കണ്ണുകള്‍ ..ഇതിലേക്കുള്ള എന്‍റെ ഈ പ്രയാണത്തില്‍ നിങ്ങളെ ഞാന്‍ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു.. പ്രിയ സുഹൃത്തുക്കളേ , നിങ്ങളുടെ മനസ്സിന്റെ കോണില്‍ ചടഞ്ഞു കൂടിരിയിരിക്കുന്ന ചിന്തകളെ വെളിച്ചത്തിലേയ്ക്കു കൊണ്ട് വരുവാന്‍ ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു...നമ്മുടെ ''മനഃസാക്ഷി'' നാം ഇവടെ തുറന്നു കാട്ടുന്നു...പലപ്പോഴും, വ്യക്തികളും സാഹചര്യങ്ങളും പരിമിതികളും നമ്മുടെ ഈ മനസ്സാക്ഷിക്കു മേല്‍ ഭാരമേല്‍ക്കുന്നത് കൊണ്ടാവാം, നമ്മുടെതെന്ന് കരുതുന്ന ചില ജീവിത മൂല്യങ്ങളെ നമ്മില്‍ തന്നെ അടിയറവു വെയ്ക്കാന്‍ നമ്മെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത് ..അങ്ങനെ അടിയറവു വെച്ച നമ്മുടെതായിരുന്ന ,നമ്മെ നാമാക്കി മാറ്റിയിരുന്ന ആ സത്യങ്ങള്‍ തേടിയുള്ള ഈ യാത്രയില്‍ ...നിങ്ങളെ ഹൃദയപൂര്‍വ്വം ക്ഷണിച്ചുകൊള്ളുന്നു..ഞാന്‍ മണ്മറഞ്ഞു പോയാലും ,ഞാനെഴുതിയ ഈ വരികളും അതിലെ ആശയങ്ങളും എക്കാലവും എന്നെ നിങ്ങളുടെ ഇടയില്‍ ജീവിപ്പിക്കും എന്നുള്ള വിശ്വാസത്തില്‍...

Monday 10 May 2010

വാര്‍ദ്ധക്ക്യമേ നിനക്ക് സ്വാഗതം..

ജീവനും മരണത്തിനുമിടയിലെ അവസാന ഘട്ടമാണ് വാര്‍ദ്ധക്ക്യം.നാമെല്ലാം ആ പാതയിലൂടെ കടന്നുപോയേ പറ്റൂ..കാരണം, നമ്മുടെ ജീവിതം അങ്ങനെയാണ് തിട്ട പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്..കുട്ടികാലം,കൌമാരം,യൌവനം,വാര്‍ദ്ധക്ക്യം.ഓരോ പടികളായി തന്നെ കയറണം. .എടുത്തുചാട്ടം ഇതില്‍ സാധ്യമല്ല..ഈ നഗ്ന സത്യം അറിഞ്ഞു കൊണ്ടും, ഇന്നും സ്വന്തം മാതാപിതാക്കളെയും, പ്രായമായവരെയും വൃദ്ധ സദനത്തിലും മറ്റും കൊണ്ട് ചെന്നാക്കുന്നത് എത്ര ശോചനീയമായ ചിന്താഗതിയാണ്.??സ്വന്തം ഭവനത്തില്‍ കിട്ടാത്ത സംരക്ഷണം അന്യര്‍ നടത്തുന്ന ഈ സ്ഥാപനത്തില്‍ ലഭിക്കും, എന്നതിന് എന്തുറപ്പാണ് ഉള്ളത് ? ഇവിടെയും കാണാം മനുഷ്യന്റെ സ്വാര്‍ത്ഥ താല്‍പ്പര്യങ്ങള്‍...കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ കണ്ടു വളരുന്നതും ഇതുതന്നെ.. വളര്‍ത്തി വലുതാക്കിയ മക്കള്‍ തന്നെ തങ്ങള്‍ക്കുനേരെ ചോദ്യ ശരങ്ങളുമായി മുന്നില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍...അപ്പോഴും, മൌനം മാത്രമാണ് അവര്‍ക്ക് മറുപടി ആയി നല്‍കാന്‍ ഉള്ളത്..

നാം എത്ര പരിഷ്കാരികളോ, വിദ്യസമ്പന്നരോ ആകട്ടെ...നമ്മില്‍ നിക്ഷിപ്തമായിരിക്കുന്ന കടമകളെ അന്യന്റെ മേലില്‍ ചുമത്തുന്ന സംസക്കാരത്തില്‍ നിന്നും പുറത്തു വരേണ്ട സമയം അതിക്രമിച്ചു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു..

അറിയുക.... ഞാനും, നീയും...ഈ ഒരു വാര്‍ദ്ധക്യാ കാലത്തെ യാണ് സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നതുയെന്ന്. ഇനിയും വൈകിയില്ല പ്രിയ സുഹൃത്തെ,..തിരിച്ചറിയുക നമ്മുടെ ജീവിത മൂല്യങ്ങളെ, അവയെ മുറുകെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് നല്ലൊരു നാളെയുടെ പിന്ഗാമികളായി ..കുറ്റബോധത്തിന്റെ കെണിയില്‍ പെടാതെ നമുക്ക് ജീവിക്കാം,നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ,ആത്മ സംതൃപ്തിയോടെ...

ആശംസകള്‍..!

നീ എന്‍ അരികിലുണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍. .(കവിത)

കത്തിയെരിയും മെഴുകുതിരിപോലെന്‍
ഉള്ളം പിടയ്ക്കുമ്പോള്‍..
നീ അറിയുന്നുവോ,എന്നിലെ നോവ്‌ ഒരു തീരാകനവെന്നു ?
എങ്കിലും എനിക്കാശ്വാസമേകാന്‍
നീ എന്‍ അരികിലുള്ള പ്പോള്‍
അറിയുന്നു ഞാന്‍ ..ഏതോ ജന്മ സുകൃതം പോലെ..
നിന്‍ വാക്കുകള്‍ ,പണ്ടാരോ..പനയോലകളില്‍
തീര്‍ത്ത കാവ്യം പോലെ..

എനിക്ക് നല്‍കാന്‍ നിന്‍റെ പക്കലെന്തുണ്ട്??
ഒരല്‍പ്പനേരം നിന്‍ ചാരതിരിക്കുവാന്‍ മോഹം..
നിനച്ചിരിക്കാത്ത നേരത്ത്
പതിയെ പെയ്ത ചാറ്റല്‍ മഴയില്‍
പാതി നനവോടെന്‍ ഉള്ളം കുളിര്‍ത്തു..
..ഇത്തിരി നാനമെന്നോണം ഞാന്‍..
അറിയാതെ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു..

നീയെന്‍ അരികിലുണ്ടായിരുന്നെകില്‍...
വെറുതെ ഒരു മോഹം....!

പ്രതീക്ഷ കൈവെടിയാതെ..(കവിത)




അറിയാതെ നീ എന്‍ മനസ്സില്‍ ചാലിച്ചു
സൌഹൃദത്തിനു ഏഴല്ല,എഴുപതു വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍
അകതാരില്‍ നിന്നുതിരുമാസ്നേഹം,
ആഴത്തില്‍ പതിച്ചു മായാതെയെന്നും..

എന്‍ മിഴികളില്‍ നിന്നടര്‍ന്നുവീഴുമാ
കണ്ണുനീര്‍ മുത്തിനെ നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്തു നീ
മഴമുകില്‍ സാക്ഷിയായ് മൂകമായ് നില്‍ക്കവേ..
എന്നിലെ നൊമ്പരം മൌനരാഗമായ് നിന്നിലലിയവേ

പ്രതീക്ഷ കൈവെടിയാതെ നിന്‍ വഴിയെ..
ഒരുപിടി മോഹങ്ങളുമായ്..
കാത്തിരുപ്പിന്റെ നേര്‍ത്ത നനവോടെ..
പുതിയൊരു പ്രഭാതത്തിന്റെ നാളമായ്..



അമ്മമാരുടെ ദിനം-മെയ്‌ 9

ഇന്ന് ലോകമെമ്പാടും അമ്മമാരുടെ ദിനമായി ആചരിക്കുന്നു.അമ്മയാവുക എന്നത് ദൈവത്തിന്റെ ഒരു ദാനമാണ്.അതിലൂടെ ഒരു വലിയ ഉത്തരവാദിത്വമാണ് എല്ലാ അമ്മമാരും ഏറ്റെടുക്കുന്നത്. ഈ അവസരത്തില്‍ തന്നെ ഞാന്‍ നമുക്ക് ചുറ്റുമുള്ള അനാഥരായ കുഞ്ഞുങ്ങളെ ഓര്‍ക്കുന്നു. ആരും അനാഥരായി ജനിക്കുന്നില്ല.അവരും ഒരമ്മയില്‍ നിന്ന് തന്നെ ജന്മം കൊണ്ടവര്‍..എന്ത് കൊണ്ട് ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കുന്നു..?ഇവിടെയാണ്‌ ഞാന്‍ പറഞ്ഞ മനസ്സാക്ഷി കടന്നു വരുന്നത്,.ഒമ്പത് മാസം ആ കുഞ്ഞിനെ സ്വന്തം ഉദരത്തില്‍ വഹിക്കാമെങ്കില്‍ തുടര്‍ന്നുള്ള ആ കുഞ്ഞിന്റെ ജീവിതത്തില്‍ നിറം ചാര്‍ത്താന്‍ എന്തെ ആ അമ്മ മറന്നു പോവുന്നു..??യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഇത് ഒരു മറവി അല്ല ,ഇതിനെ നമുക്ക് സ്വാര്‍ത്ഥത എന്ന് വേണമെങ്കില്‍ നമുക്ക് പറയാം. എന്തിനുള്ള സ്വാര്‍ത്ഥത ??സ്വന്തം സുഖങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടി , നമ്മുടെ കടമകളെ നാം മറ്റുള്ളവരെ ഭാരമെല്പ്പിക്കുന്നു. കുറച്ചൊന്നു ചിന്തിച്ചാല്‍ മനസിലാക്കാവുന്നതെ ഉള്ളൂ...ആ കുഞ്ഞും ഒരു വ്യക്തിത്വത്തിന് ഉടമയാണ് എന്നാ സത്യം..അമ്മയ്ക്കും കുഞ്ഞിനുമിടയ്ക്കുള്ള ഈ മനസ്സാക്ഷി പാട മാറ്റിയാല്‍,ഒരിക്കലും കൂണ്‍ പോലെ പൊന്തി വരുന്ന അനാഥാലയങ്ങള്‍ നമുക്ക് ചുറ്റും ഉണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല,.മെയ്‌ ഒമ്പത് എന്നാ ഈ ദിവസം, ഈ കുഞ്ഞുങ്ങക്ക് അനുഗ്രഹമോ അതോ ശാപമോ?? സാഹചര്യ സമ്മര്‍ദ്ധങ്ങള്‍ കൊണ്ട് അനാധരാക്കപെട്ടവര്‍ ..എന്ന് നമുക്ക് വേണമെങ്കില്‍ പറയാം എന്നെ ഉള്ളൂ..ഈ ദിവസം ഈ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്ക്‌ കൂടി വേണ്ടി ഉള്ളതാവട്ടെ എന്ന് മനസ്സുകൊണ്ട് ഞാന്‍ പ്രാര്‍ഥിക്കുന്നു..

നിങ്ങള്‍ക്കിഷ്ടപ്പെട്ടവ