ട്യൂണിംഗ്..!

സ്നേഹിക്കുന്നതില്‍ നാം പലപ്പോഴും കൊച്ചുക്കുട്ടികളെ പോലെയാണ് , ചില അനാവശ്യ ദുശാട്ട്യങ്ങളും,കുട്ടികുറുമ്പുകളും ..ഒക്കെ ഇടകലര്‍ന്ന ഒരു സൌഹൃദം..പിണങ്ങാനും വീണ്ടും കള്ള ചിരിയോടെ ഇണങ്ങാനും മാത്രം അറിയുന്ന ചങ്ങാത്തം..ഇണക്കങ്ങളില്‍ പറയുന്ന കൊച്ചു കൊച്ചു തമാശകളും, ഇടയ്ക്കല്‍പ്പം വീട്ടുവിശേഷങ്ങളും ..ചിലപ്പോള്‍ അറിയാതെ നിറഞ്ഞു പോവുന്ന കണ്ണുകളും ..ആ കണ്ണീരോപ്പുവാന്‍ കാത്തിരിക്കുന്ന പ്രിയ കൂട്ടുക്കാരന്റെ/കൂട്ടുകാരിയുടെ തോളില്‍ ഒന്ന് ചാഞ്ഞു കിടക്കുവാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന നിമിഷങ്ങളും എല്ലാം ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ ഒരു കുളിര്‍ മഴയുടെ പ്രതീതി.!ഞാന്‍ പലപ്പോഴും ചിന്തിക്കാറുണ്ട് , രണ്ടു വ്യക്തികളുടെ മേളനം അല്ലെങ്കില്‍ സൌഹൃദം അത് ഒരു തരത്തിലുള്ള ''ട്യൂണിംഗ്'' ആണെന്ന്.എന്നെ മറ്റൊരാള്‍ മനസ്സില്ലാക്കി, എന്നെ ഞാനായി കാണുന്ന രീതിയെ വേണമെങ്കില്‍ ''ട്യൂണിംഗ്'' എന്ന് പറയാം.പക്ഷെ ഇടയ്ക്കു നാം ഉദ്ദേശിക്കുന്ന ഒരു ക്ലാരിടി ഇതിനു കിട്ടിയെന്നു വരില്ല, കാരണം, രണ്ടു വ്യത്യസ്ത വ്യക്തികള്‍, ജീവിത സാഹചര്യങ്ങള്‍,അപ്പോഴുണ്ടാകുന്ന ചില അക്ഷരപ്പിശകുകള്‍.അത് പരസ്പ്പരം പറയാതെ ഇരിക്കുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന മനസ്സിന്റെ വിങ്ങല്‍ അത് പറഞ്ഞറിയിക്കാന്‍ പറ്റാത്ത ഒരു തരം വേദനയാണ്.,

നമ്മുടെ സൌഹൃടതിനിടയില്‍ ഇടക്കെപ്പോഴെങ്കിലും ഒരു വിരള്ച്ച തോന്നുന്ന നേരം അത് തുറന്നു പറഞ്ഞു മനസ്സിന്റെ മുറിവിനെ ഉണക്കുന്നതിനു പകരം ഒന്നും പറയാതെ നാളുകള്‍ നീട്ടിയാല്‍ ആ ബന്ധം ആടിയുലയാന്‍ അധിക നാള്‍ വേണ്ടി വരില്ല.അങ്ങനെ നല്ലൊരു സൌഹൃദം അവിടെ കാര്യകാരണങ്ങള്‍ ഇല്ലാതെ മുറിച്ചു മാറ്റപ്പെടും .നമ്മുടെ സ്നേഹം, സൌഹൃദം ആത്മാര്‍ത്ഥമെങ്കില്‍ പ്രിയ കൂട്ടുകാരെ, നിങ്ങളുടെ മനസിനെ നോവിപ്പിക്കുന കാര്യങ്ങള്‍ നിങ്ങളുടെ പ്രിയ കൂട്ടുക്കാരന്‍ /കൂട്ടുകാരി കൂടെ അറിയാനുള്ള ഒരു അവകാശം എങ്കിലും കൊടുത്തുകൂടെ..???

നല്ല സൌഹൃദങ്ങള്‍ ഇനിയും ഉണ്ടാവട്ടെ എന്ന് ആശംസിക്കുന്നു ..!