ജീവിതത്തില് ഒറ്റപെടലുകള് അനുഭവിക്കാത്തവര് കാണില്ല.സന്തോഷപ്രധമായ ജീവിതത്തില് പോലും നാം അറിയാതെ കടന്നുവരുന്ന ഈ ഏകാന്തതയെ പലരും പല രീതിയിലാണ് കാണുന്നത്.എനിക്ക് അനുഭവപെട്ടതും, എന്റെ മനസിലുള്ള ചില ആശയങ്ങളും നിങ്ങളോടൊപ്പം ഇതിലൂടെ പങ്കു വെക്കാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു .
ആര്ക്കും അവരുടെ വേദനകളെ മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നില് തുറന്നു കാട്ടാനോ,പറയാനോ സമയം കണ്ടെത്താറില്ല.അതിനു മെനക്കെടാറില്ല.അതെന്തോ ഒരു നാണക്കേട് പോലെ അതുമല്ലെങ്കില് അവരുടെ ഭാഷയില് പറഞ്ഞാല് ഇമേജ് നു കോട്ടം തട്ടുംപോലെ !നമ്മള് എത്ര ഉന്നത സ്ഥാനത്താണെങ്കിലും നാം പിന്നിട്ട ആ മുള്ളു നിറഞ്ഞ വഴികള് മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നില് പറയുമ്പോള് അതൊരിക്കലും ഒരു കുറവായി കാണല്ലേ സുഹൃത്തുക്കളെ.അതിലൂടെ മറ്റുള്ളവര്ക്ക് എന്തെങ്കിലും പ്രയോജനം ഉണ്ടെങ്കില് അത് ഒരു നല്ല കാര്യമല്ലേ.?..ഉപദേശിക്കുന്നില്ല ആരെയും -എനിക്കതിനുള്ള അര്ഹതയും ഇല്ല.ഒന്നെനിക്കറിയാം,എന്നിലും നിന്നിലും ഒരേ ജീവ വായുവാണെങ്കില് ,എത്ര കഠിന ഹൃദയര് ആണെങ്കില് കൂടി അവരിലും കുടികൊള്ളുന്ന ഒരു നല്ല മനസ്സിനെ വേര്തിരിച്ചു കാണാന് നമുക്ക് ശ്രമിച്ചുക്കൂടെ.?
എല്ലാ വേദനകളും ഒറ്റയ്ക്ക് കടിച്ചമര്ത്തുമ്പോഴാണ് പലരും സ്വയം ജീവന് അവസാനിപ്പിക്കുന്നത്.കാരണങ്ങള് പലതാണ്.,താന് ഒറ്റപെട്ടു എന്ന് തോന്നുമ്പോള്,എല്ലാം തുറന്നു പറയാനൊരു നല്ല സുഹൃത്തിന്റെ അഭാവം,തെറ്റ് ചെയാതെ കുറ്റവാളി എന്ന് മുദ്ര കുത്തപ്പെടുമ്പോള്..ഇതുപോലെ പലതും...പ്രിയ സുഹൃത്തുക്കളെ, ഇവടെ നമുക്കുള്ള പങ്കിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ? ഞാന് എന്ന വ്യക്തി കാരണം ഇതില് ഏതെങ്കിലും കാരണത്താല് ആരെങ്കിലും ഇങ്ങനെ ചെയ്യാന് ഇടവന്നിട്ടുണ്ടോ?എന്റെ ഒരു സുഹൃത്ത് വഴി ഞാന് കേട്ട ഒരു കാര്യം പറയാം..അദേഹത്തിന്റെ മുറിയില് താമസിക്കുന്ന ഒരാള് ജീവനൊടുക്കിയത് ഒരു മുഴം കയറില്.മുറിയില് നിന്നും കണ്ടുകിട്ടിയ ഒരു കടലാസ്സുതുണ്ടില് ഇങ്ങനെ എഴുതീട്ടുണ്ടായിരുന്നു..''ആര്ക്കും എന്നെ വേണ്ട,എന്നെ മനസ്സിലാക്കാന് ആര്ക്കും ആയില്ല ,ഞാന് എന്റെ വഴി തിരഞ്ഞെടുത്തു-ആര്ക്കും ഇതില് പങ്കില്ല''.ഈ വരികളില് അനാഥമായാത് ഭാര്യയും രണ്ടു കുഞ്ഞുങ്ങളും..നമ്മള് പെട്ടെന്ന് എടുക്കുന്ന ചില തീരുമാനങ്ങള് മറ്റുള്ളവരുടെ ജീവിതത്തെ എങ്ങനെ ബാധിക്കുന്നു അല്ലെ?
ഈ ആശയത്തെ കൂടുതല് വലിച്ചുനീട്ടാന് ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല, ഒന്ന് അറിയുക നമ്മുടെ ജീവിതത്തില് കടന്നു വരുന്നവര്ക്ക് പറയാന് ഉള്ളത് കേള്ക്കാനുള്ള ഒരു കുഞ്ഞു മനസ്സെങ്കിലും നമുക്ക് ഒരുക്കിവെച്ചുകൂടെ? ഇടനാഴിയില് തനിച്ചിരിക്കുന്ന തകര്ന്ന ഹൃദയങ്ങള്ക്ക് ഒരു താങ്ങാവാന് ഒരല്പ്പനേരം അവരുടെ കൂടെ അവരിലൊരാളായി നമുക്ക് മാറാന് സാധിക്കുമെങ്കില് ..നമ്മുടെ ജീവിതത്തില് നാം ചെയ്യുന്ന ചെറിയ ഒരു വല്യ കാര്യമായിരിക്കും.ഒരു കടലാസ്സില് ഒതുക്കി തീര്ക്കാവുന്നതല്ല ജീവിതം എന്ന സത്യം നമ്മുടെ വ്യക്തിമുദ്രയായ് തീരട്ടെ എന്ന് ആത്മാര്ഥമായി ആശംസിക്കുന്നു.!
ആര്ക്കും അവരുടെ വേദനകളെ മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നില് തുറന്നു കാട്ടാനോ,പറയാനോ സമയം കണ്ടെത്താറില്ല.അതിനു മെനക്കെടാറില്ല.അതെന്തോ ഒരു നാണക്കേട് പോലെ അതുമല്ലെങ്കില് അവരുടെ ഭാഷയില് പറഞ്ഞാല് ഇമേജ് നു കോട്ടം തട്ടുംപോലെ !നമ്മള് എത്ര ഉന്നത സ്ഥാനത്താണെങ്കിലും നാം പിന്നിട്ട ആ മുള്ളു നിറഞ്ഞ വഴികള് മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നില് പറയുമ്പോള് അതൊരിക്കലും ഒരു കുറവായി കാണല്ലേ സുഹൃത്തുക്കളെ.അതിലൂടെ മറ്റുള്ളവര്ക്ക് എന്തെങ്കിലും പ്രയോജനം ഉണ്ടെങ്കില് അത് ഒരു നല്ല കാര്യമല്ലേ.?..ഉപദേശിക്കുന്നില്ല ആരെയും -എനിക്കതിനുള്ള അര്ഹതയും ഇല്ല.ഒന്നെനിക്കറിയാം,എന്നിലും നിന്നിലും ഒരേ ജീവ വായുവാണെങ്കില് ,എത്ര കഠിന ഹൃദയര് ആണെങ്കില് കൂടി അവരിലും കുടികൊള്ളുന്ന ഒരു നല്ല മനസ്സിനെ വേര്തിരിച്ചു കാണാന് നമുക്ക് ശ്രമിച്ചുക്കൂടെ.?
എല്ലാ വേദനകളും ഒറ്റയ്ക്ക് കടിച്ചമര്ത്തുമ്പോഴാണ് പലരും സ്വയം ജീവന് അവസാനിപ്പിക്കുന്നത്.കാരണങ്ങള് പലതാണ്.,താന് ഒറ്റപെട്ടു എന്ന് തോന്നുമ്പോള്,എല്ലാം തുറന്നു പറയാനൊരു നല്ല സുഹൃത്തിന്റെ അഭാവം,തെറ്റ് ചെയാതെ കുറ്റവാളി എന്ന് മുദ്ര കുത്തപ്പെടുമ്പോള്..ഇതുപോലെ പലതും...പ്രിയ സുഹൃത്തുക്കളെ, ഇവടെ നമുക്കുള്ള പങ്കിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ? ഞാന് എന്ന വ്യക്തി കാരണം ഇതില് ഏതെങ്കിലും കാരണത്താല് ആരെങ്കിലും ഇങ്ങനെ ചെയ്യാന് ഇടവന്നിട്ടുണ്ടോ?എന്റെ ഒരു സുഹൃത്ത് വഴി ഞാന് കേട്ട ഒരു കാര്യം പറയാം..അദേഹത്തിന്റെ മുറിയില് താമസിക്കുന്ന ഒരാള് ജീവനൊടുക്കിയത് ഒരു മുഴം കയറില്.മുറിയില് നിന്നും കണ്ടുകിട്ടിയ ഒരു കടലാസ്സുതുണ്ടില് ഇങ്ങനെ എഴുതീട്ടുണ്ടായിരുന്നു..''ആര്ക്കും എന്നെ വേണ്ട,എന്നെ മനസ്സിലാക്കാന് ആര്ക്കും ആയില്ല ,ഞാന് എന്റെ വഴി തിരഞ്ഞെടുത്തു-ആര്ക്കും ഇതില് പങ്കില്ല''.ഈ വരികളില് അനാഥമായാത് ഭാര്യയും രണ്ടു കുഞ്ഞുങ്ങളും..നമ്മള് പെട്ടെന്ന് എടുക്കുന്ന ചില തീരുമാനങ്ങള് മറ്റുള്ളവരുടെ ജീവിതത്തെ എങ്ങനെ ബാധിക്കുന്നു അല്ലെ?
ഈ ആശയത്തെ കൂടുതല് വലിച്ചുനീട്ടാന് ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല, ഒന്ന് അറിയുക നമ്മുടെ ജീവിതത്തില് കടന്നു വരുന്നവര്ക്ക് പറയാന് ഉള്ളത് കേള്ക്കാനുള്ള ഒരു കുഞ്ഞു മനസ്സെങ്കിലും നമുക്ക് ഒരുക്കിവെച്ചുകൂടെ? ഇടനാഴിയില് തനിച്ചിരിക്കുന്ന തകര്ന്ന ഹൃദയങ്ങള്ക്ക് ഒരു താങ്ങാവാന് ഒരല്പ്പനേരം അവരുടെ കൂടെ അവരിലൊരാളായി നമുക്ക് മാറാന് സാധിക്കുമെങ്കില് ..നമ്മുടെ ജീവിതത്തില് നാം ചെയ്യുന്ന ചെറിയ ഒരു വല്യ കാര്യമായിരിക്കും.ഒരു കടലാസ്സില് ഒതുക്കി തീര്ക്കാവുന്നതല്ല ജീവിതം എന്ന സത്യം നമ്മുടെ വ്യക്തിമുദ്രയായ് തീരട്ടെ എന്ന് ആത്മാര്ഥമായി ആശംസിക്കുന്നു.!