പലവട്ടം അവള് വിളിച്ചു നോക്കി. അവന്റെ ഫോണ് ശബ്ദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഈ സമയം അവളുടെ വീട്ടില് നിന്നും കാള് വരുന്നു. " മോളെ നീ എവിടെയാണ്? നേരം ഇരുട്ടിയല്ലോ? വേഗം വീട്ടിലേക്കു വരാന് നോക്ക്" അമ്മയുടെ സ്വരം ആയിരുന്നു. അവള് ഒരു ഓട്ടോയില് കയറി വീട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു.അവളുടെ മനസ്സില് ആകെ സങ്കടവും,ദേഷ്യവും എല്ലാം ഒരുമിച്ചു വന്നു. ഇനി താന് അവന്റെ കണ് വെട്ടത്ത് അധിക ദിവസങ്ങള് ഇല്ലെന്ന സത്യം എങ്ങനെ അവനെ അറിയിക്കും? വീട്ടില് എത്തിയിട്ടും അവള് അവനെ ഒരുപാട് തവണ ഫോണില് ട്രൈ ചെയ്തിരുന്നു.അപ്പോഴെല്ലാം നിശ്ശബ്ദത ആയിരുന്നു ഫലം.
മറുവശത്ത് തലയ്ക്കടിയേറ്റ് രക്തത്തില് കുളിച്ചു കിടക്കുന്ന അവന് ഇതൊന്നും അറിയാതെ ആരുടെയൊക്കെയോ കരുണ കൊണ്ട് അടുത്തുള്ള ആശുപത്രിയിലെ തീവ്ര പരിചരണ വിഭാഗത്തിലെ മുറിയില് കിടക്കുന്നു. അപകട വിവരം അറിഞ്ഞ് അവന്റെ വീട്ടുകാര് അവിടെ ഓടി എത്തി. ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂര് കഴിയാതെ ഒന്നും പറയാന് കഴിയില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ് ഡോക്ടര് പോയി. ആകെ സങ്കടകരമായ ഒരു അന്തരീക്ഷം. ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ അവനു ബോധം വന്നു. അവ്യക്തതയില് അവന് എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവന്റെ ഉമ്മ അടുത്ത് വന്നു അവനെ കണ്ണീരോടെ നോക്കി.. "മോനേ.. അനക്ക് എന്താ പറ്റീത് ? " ഇടറുന്ന സ്വരത്തില്, പാതി മുറിഞ്ഞ വാക്കുകളോടെ അവന് പറഞ്ഞു. ' ഉമ്മാ, എനക്ക് ഇപ്പൊ നിക്കാഹ് വേണ്ടാ..' അത് പറഞ്ഞു തീരും മുന്നേ വീണ്ടും അവന് മയക്കത്തിലേക്ക് വീണു. ഇതൊന്നും കണ്ടു സഹിക്കവയ്യാതെ ഉമ്മ വിമ്മിക്കരഞ്ഞു കൊണ്ട് മുറി വിട്ട് പുറത്തേക്കു വന്നു.
വയ്യാതെ കിടക്കുന്ന ഉപ്പയോട് മോന്റെ ഈ സങ്കട വിവരം എങ്ങനെ പറയും എന്ന ആധിയില് ആയിരുന്നു ആ പാവം. പിറ്റേന്നു വൈകീട്ടോടെ അവന് സുബോധത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നു. ഇടത്തേ കയ്യിനും കാലിനും ഉള്ള ചെറിയ ചതവുകള് കാരണം പ്ലാസ്റെര് ഇടേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്. തലയിടിച്ചു വീണതിനാല് ഒരു ചെറിയ മുറിവും ഉണ്ട്. അവിടെ ഒരു ഓപ്പറേഷന് വേണ്ടി വന്നു !. ഡോക്ടറുടെ നിര്ദ്ദേശപ്രകാരം ഉമ്മ അവനു ചെറു ചൂടു കഞ്ഞി കൊടുക്കുന്നതിനിടയില് അവന് വീണ്ടും ആവര്ത്തിച്ചു .' ഉമ്മാ, എനക്ക് ഇപ്പൊ നിക്കാഹ് വേണ്ട ' അവന്റെ കണ്ണുകള് നിറയാന് തുടങ്ങി. ഉമ്മ അവനോടു ചോദിച്ചു-
'അനക്ക് ആരേലും ഇഷ്ടണ്ടോ ?'
'ഉം'
'ഓള് മ്മടെ ജാതിയാണോ?' ഉമ്മക്ക് ആകാംക്ഷ കൂടി.
' ന്താ ഇയ്യൊന്നും മുണ്ടാത്തെ? ' ഉമ്മക്ക് പരിഭവം ഉണ്ടായെങ്കിലും ഉമ്മ അവനോട് പറഞ്ഞു.' ഓള് ഏതു ജാതിയിലാണേലും എനക്ക് സമ്മതാണ് .' അവനു പകുതി ആശ്വാസമായി. ഉമ്മ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
'ന്നിട്ട് യെന്താദ് പ്പാനോട് നേര്ത്തെ പറയാഞ്ഞേ?'
'ഉപ്പാടെ ഈ അവസ്ഥയില് ഞാന് എങ്ങനാ ഉമ്മാ പറയുന്നേ?' അവന് ദൈന്യതയോടെ ഉമ്മയെ നോക്കി. ഉമ്മ അവനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു. ' ആദ്യം ഇയ്യൊന്നു നേരെ നടക്കട്ടെ അന്നിട്ട് ഞാന് തന്നെ ഉപ്പയോട് പറഞ്ഞോളാം.' ഉമ്മ അവനു വാക്ക് കൊടുത്തു.
കഞ്ഞി കുടിച്ചശേഷം, അവന് അവളെ വിളിക്കാനായി മൊബൈല് പരതി . ' യ്യ് എന്താ ഈ തപ്പുന്നെ?' അല്ലാ ഉമ്മാ ,ന്റെ മൊബൈല് കാണുന്നില്ലല്ലോ..!
'ഇയ്യ് ബേജാറാവണ്ടാ, ആര്ടെലും കയ്യില് കാണും, സമാധനത്തില് നീ അവിടെ കെടക്ക്'.
പക്ഷേ അവനു അവളെ കാണാതെയും അവളോട് മിണ്ടാതെയും ഒരു സ്വസ്ഥത കിട്ടിയിരുന്നില്ല. താന് ഇവിടെ ആണെന്ന വിവരം എങ്ങനെ അവളെ അറിയിക്കും? ഇന്നേക്ക് മൂന്നാല് ദിവസം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അവന് ഓരോ വഴികള് ആലോചിച്ചു ഇരിക്കുന്നതിനിടയില് അവന്റെ ഉറ്റ ചങ്ങായി കയ്യില് ഒരു കാര്ഡും ഒരു കത്തും ആയി മുറിയിലേക്ക് കടന്നു വന്നു.
ചെറു ചിരിയോടെ അവന് തന്റെ കയ്യിലെ ഇന്വിറ്റെഷന് കാര്ഡ് തുറന്നുകൊണ്ട് ചങ്ങാതിയോട് ചോദിച്ചു.... " അന്റെ നിക്കാഹ് തീരുമാനിച്ചോ?????
(തുടരും..)