ജീവിത ഗന്ധിയായ സംഗീതം പോലെ...വേനലിലെ കുളിര്‍മഴ പോലെ....ആത്മ നൊമ്പരങ്ങളുടെ......തുടിപ്പുകളിലൂടെയുള്ളൊരു യാത്ര..!

Ash Welcomes U..!




എന്നെ കുറിച്ച്..

My photo
കണ്ണുകള്‍ ഉണ്ടായിട്ടും കാണാതെ പോവുന്ന ചില സത്യങ്ങള്‍..യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങള്‍ക്കു മുന്നില്‍ നാം പോലുമറിയാതെ അടഞ്ഞു പോവുന്ന നമ്മുടെ ഉള്‍ കണ്ണുകള്‍ ..ഇതിലേക്കുള്ള എന്‍റെ ഈ പ്രയാണത്തില്‍ നിങ്ങളെ ഞാന്‍ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു.. പ്രിയ സുഹൃത്തുക്കളേ , നിങ്ങളുടെ മനസ്സിന്റെ കോണില്‍ ചടഞ്ഞു കൂടിരിയിരിക്കുന്ന ചിന്തകളെ വെളിച്ചത്തിലേയ്ക്കു കൊണ്ട് വരുവാന്‍ ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു...നമ്മുടെ ''മനഃസാക്ഷി'' നാം ഇവടെ തുറന്നു കാട്ടുന്നു...പലപ്പോഴും, വ്യക്തികളും സാഹചര്യങ്ങളും പരിമിതികളും നമ്മുടെ ഈ മനസ്സാക്ഷിക്കു മേല്‍ ഭാരമേല്‍ക്കുന്നത് കൊണ്ടാവാം, നമ്മുടെതെന്ന് കരുതുന്ന ചില ജീവിത മൂല്യങ്ങളെ നമ്മില്‍ തന്നെ അടിയറവു വെയ്ക്കാന്‍ നമ്മെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത് ..അങ്ങനെ അടിയറവു വെച്ച നമ്മുടെതായിരുന്ന ,നമ്മെ നാമാക്കി മാറ്റിയിരുന്ന ആ സത്യങ്ങള്‍ തേടിയുള്ള ഈ യാത്രയില്‍ ...നിങ്ങളെ ഹൃദയപൂര്‍വ്വം ക്ഷണിച്ചുകൊള്ളുന്നു..ഞാന്‍ മണ്മറഞ്ഞു പോയാലും ,ഞാനെഴുതിയ ഈ വരികളും അതിലെ ആശയങ്ങളും എക്കാലവും എന്നെ നിങ്ങളുടെ ഇടയില്‍ ജീവിപ്പിക്കും എന്നുള്ള വിശ്വാസത്തില്‍...

Saturday 21 May 2011

വിട പറഞ്ഞ സ്നേഹം....!





അന്നൊരു ചൊവ്വാഴ്ചയായിരുന്നു.നേരം ഏറെ വൈകിയിരുന്നു.പതിവുപ്പോലെ അന്നും കറന്റ്‌ കട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു.വേനല്‍ ചൂടിന്റെ ആലസ്സ്യത്തിലെപ്പോഴോ അറിയാതെ അവളുടെ മിഴികള്‍ താനേ അടഞ്ഞു പോയി.ഏതോ ഒരു പേടി സ്വപ്നം കണ്ടെന്നവണ്ണം അവള്‍ കിടക്കയില്‍ നിന്നും ഞെട്ടിയുണര്‍ന്നു.കണ്ണ് തുറന്നപ്പോള്‍ കണ്ടത് നിര്‍ത്താതെ ചലിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അവളുടെ മൊബൈല്‍ ഫോണ്‍ ആയിരുന്നു.ഉറക്കച്ചടവോടെ കൂടെ തന്നെ അവള്‍ അതിലേക്കു സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.പതിനെട്ടു മിസ്സ്‌ കോള്‍!''ആരുടെതാവാം?" ആകാംക്ഷയോടെ അവള്‍ മിസ്സ്‌ കോള്‍ ലിസ്റ്റ് പരതി നോക്കി.ഒരു പരിചിത നമ്പര്‍..എന്തെങ്കിലും അത്യാവശ്യമായിട്ടായിരിക്കും എന്ന് കരുതി അവള്‍ ആ നമ്പറിലേക്ക് തിരിച്ചു വിളിച്ചു..ശെരിയാണ്,അത് അവളുടെ ഉറ്റ ചങ്ങാതിയുടെ സ്വരം തന്നെ ആയിരുന്നു.ഒരുപാട് സന്തോഷത്തോടെ സംസാരിക്കാന്‍ ഒരുങ്ങുമ്പോഴേക്കും മറുവശത്ത് നിന്നൊരു ആക്രോശം..''എന്താ,നിനക്ക് കോള്‍ എടുത്താല്‍..?" സാധാരണ ശബ്ധത്തില്‍ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി അദ്ധേഹത്തിന്റെ സ്വരം അവളെ തെല്ലൊന്നു അലോസരപ്പെടുതിയെങ്കിലും,ആത്മധൈര്യം ചോരാതെ രാത്രിയുടെ നിശബ്ദതയില്‍ അവള്‍ അവനോടു പറഞ്ഞു..''ഞാന്‍ ക്ഷീണം കൊണ്ട് അറിയാതെ ഉറങ്ങിപ്പോയി,മൊബൈല്‍ സൈലെന്റ് ആയതിനാല്‍ ഞാനറിഞ്ഞില്ല,കാര്യമെന്താണ്..?"വീണ്ടും മറുവശത്ത് നിന്ന് സ്വരം ഉയര്‍ന്നു-അത് പക്ഷെ ഒരു ഭീഷണി യുടെതായിരുന്നു,''മേലാല്‍ ഇനി നീ എന്നെ വിളിച്ചു പോവരുത്..''തിരിച്ചു ചോദിക്കും മുന്നേ കോള്‍ കട്ട്‌ ചെയ്തിരുന്നു.ഒരു നിമിഷം അവള്‍ ആകെ പകച്ചു പോയി.എന്തുചെയ്യണം എന്നറിയാതെ സ്വയം ചോദിച്ചു ''എന്ത് കൊണ്ടവന്‍ എന്നോടിങ്ങനെ പറഞ്ഞു?ഒരു നല്ല സുഹൃത്തിനെക്കാള്‍ ഉപരി ഒരുപാട് ബഹുമാനത്തോടെ സ്നേഹിച്ച തന്റെ പ്രിയ കൂട്ടുക്കാരനിത് എന്ത് പറ്റി?''കുറെ ഉത്തരം കിട്ടാ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കിടയിലെപ്പോഴോ അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ കറങ്ങാന്‍ തുടങ്ങിയ ഫാനില്‍ ഉടക്കി.ആ മിഴികള്‍ അറിയാതെ ഉറക്കത്തിലാണ്ടു.പിറ്റേന്ന് രാവിലെ കണ്ണ് തുറന്ന അവള്‍ മൊബൈല്‍ എടുത്തു നോക്കി നെടുവീര്‍പ്പോടുകൂടിതനെ..ഒരുപക്ഷെ അവള്‍ക്കു അതൊരു കാളരാത്രി ആയിരുന്നിരിക്കാം..അവളുടെ ഓര്‍മ്മകളില്‍ ഇന്നും ആ സുഹൃതു ഒരു സ്നേഹ സ്മാരകമായി നില നില്‍ക്കുന്നുണ്ടാവാം..!


ഇവിടെ തെറ്റ് പറ്റിയത് ആര്‍ക്കാണ്.?ഒന്ന് തിരുത്തുവാനുള്ള പഴുതുപോലും കൊടുക്കാതെ ഒരു കോളില്‍ നല്ലൊരു സുഹൃദ് ബന്ധം അവസാനിപ്പിച്ച ആ വ്യക്തിയോ അതോ തനിക്കു ജീവിതത്തില്‍ കിട്ടാതെ പോയ ഒരു സുഹൃത്തിനെ കിട്ടിയെന്നു കരുതി അവനെ ആത്മാര്‍ഥമായി സ്നേഹിച്ച അവള്‍ക്കോ????

നിങ്ങള്‍ക്കിഷ്ടപ്പെട്ടവ